อุดาบทนี้เริ่มต้นด้วยการพรรณนาร้องขอจากพระเจ้า และแก่นของดุอามีดังนี้ 

و قداتیتك یا الهي بعد تقصیري و اسرافي علی نفسي، معتذراً نادماً منکسراً مستقیلاً مستغفراً منیباً مقرّاً مذعناً معترفاًความหมายคือ โอ้พระผู้อภิบาล ข้าฯได้เข้าหาพระองค์ภายหลังที่ข้าพระองค์ได้กระทำผิดพลาดและสร้างความหายนะแก่ตัวข้าฯเอง ข้าฯวิงวอนขอพระองค์เพื่อการอภัยโทษในขณะที่ข้าพระองค์เป็นผู้สำนึกผิด และเสียใจ.انت اکرم من ان تضع من ربیتهพระองค์ทรงยิ่งใหญ่กว่าความโสมมทั้งหลายوانت تعلم ضعفي عن قلیل من بلاء الدنیا و عقوباتهاและพระองค์ทรงรอบรู้ถึงความอ่อนแอของข้าพระองค์ ที่จะต่อสู้กับความชั่วร้ายแห่งโลกนี้และการลงโทษที่จะได้รับจากมันیا غایة آمال العارفینโอ้ผู้เป็นความหวังสุดท้ายของปวงบ่าวیا حبیب قلوب الصادقینโอ้ผู้เป็นที่รักของบ่าวผู้สัจจริงทั้งหลายقوّ علی خدمتك جوارحيขอให้เรือนร่างของข้าฯมีพลังเพื่อเป็นทาสรับใช้พระองค์ด้วยเถิดواجعل لساني لذکرك لهجاและทรงทำให้ลิ้นของข้าฯ เพื่อการกล่าวรำลึกพระองค์(อยู่เสมอ)ซึ่งในตอนท้ายของบทดุอาจะกล่าวถึงการให้สลาม(ประสาทพร)แก่ท่านศาสดามุฮัมหมัด(ศ็อลฯ) และวงศ์วานของท่าน จึงเป็นการจบดุอาบทดังกล่าว.